Replektibong Sanaysay

 

Replektibong Sanaysay: Higit Pa sa Marka

Lumaki akong naniniwala na ang academic grades ang sukatan ng katalinuhan at tagumpay. Sa tuwing ipapasa ng guro ang papel na may malaking numerong naka-encircle sa itaas, para bang nabibigyan ako ng kumpirmasyon kung sapat ba ako—kung matalino ba ako, o kung karapat-dapat ba akong purihin. Sa bawat mataas na marka, may kasamang ngiti. Ngunit sa tuwing babagsak ang grado, tila ba nawawala rin ang halaga ko sa sarili kong paningin.

Ngunit habang ako’y lumalalim sa aking paglalakbay bilang estudyante, napagtanto kong ang academic grades ay hindi laging sumasalamin sa tunay na kakayahan ng isang tao. May mga mag-aaral na mahusay magsalita, mahusay sa sining, o may likas na talino sa pakikipagkapwa-tao, ngunit mababa ang grado sa matematika o agham. Ibig bang sabihin nito ay kulang na sila? Hindi. Natutunan kong ang grading system ay nakabatay lamang sa isang bahagi ng ating talino, at hindi nito nasusukat ang kabuuan ng ating potensyal.

Oo, mahalaga ang grado. Isa itong pamantayan sa akademya, at hindi natin ito basta-bastang maiiwasan. Isa rin itong daan para masukat ang ating progreso at disiplina. Ngunit mahalaga ring tandaan na hindi ito ang sukdulang batayan ng ating halaga bilang tao. May mga leksyon sa buhay na hindi matututunan sa loob ng silid-aralan, at may mga uri ng katalinuhan na hindi nasusukat ng papel at lapis.

Sa huli, ang tunay na tagumpay ay hindi lamang nasusukat sa mataas na marka, kundi sa kung paano tayo natututo, lumalago, at tumutulong sa iba gamit ang ating kaalaman. Ang grades ay bahagi lamang ng ating paglalakbay—hindi ang destinasyon.